Αρπαγή και λεηλασία της δημόσιας περιουσίας...

Αντί για το «τζάμπα-μάγκας» και την άνευ όρων παράδοση στους όρους της τρόικας, η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομικών θα ήταν προτιμότερο να είχαν τηρήσει μια πιο ορθολογική και μια περισσότερο πατριωτική (προασπιζόμενοι τα συμφέροντα του ελληνικού λαού) στάση.

Το επικοινωνιακό τρικ που στήθηκε την Πέμπτη το βράδυ και την Παρασκευή το πρωί από τον....
αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο, με τις ευλογίες του
πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου, μάλλον απείχε πολύ από το να παρουσιάσει την πραγματικότητα. Επιβεβαιώθηκε εξάλλου από τις χθεσινές ανακοινώσεις για τα νέα επώδυνα μέτρα που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της ελάχιστα ορθολογικής, αντιαναπτυξιακής και υπονομευτικής για τα συμφέροντα της χώρας στάση είναι το ξεπούλημα και η αρπαγή της δημόσιας περιουσίας με εξευτελιστικούς όρους.

Η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του έτους θα πρέπει να βρει 5 δις ευρώ. Όπως είναι φυσιολογικό, στην ελεύθερη αγορά οι αγοραστές περιμένουν να αγοράσουν στη χαμηλότερη τιμή. Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση έχει βγάλει στο σφυρί τα «ασημικά» της χώρας κανείς δεν εκφράζει άμεσο ενδιαφέρον αναμένοντας καλύτερη διαπραγμάτευση. Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ότι πιέζεται για άμεση εισροή χρημάτων οπότε και αναγκάζεται να πουλήσει όσο-όσο. Μια διαφορετική αναπτυξιακή πολιτική θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τη δημόσια περιουσία χωρίς να την ξεπουλήσει. Γιατί η κυβέρνηση δεν πουλούσε τον ΟΤΕ και τον ΟΠΑΠ πέρυσι όταν η χρηματιστηριακή τους αξία ήταν πολύ μεγαλύτερη και εν πάση περιπτώσει ανταποκρινόταν καλύτερα στην πραγματική εικόνα και τη δυναμική αυτών των εταιριών;

Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα την οποία η κυβέρνηση γνωρίζει αλλά με τις λάθος επιλογές της την επιτείνει. Ας παραδεχθούν οι θιασώτες αυτού του ξεπουλήματος, (μίντια, πολιτικοί και τεχνοκράτες) ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει παθογένειες που χρειάζεται άμεσα να αλλάξουν αλλά η νεοφιλελεύθερη συνταγή εξόδου από την κρίση ήταν λάθος από την αρχή. Επιπλέον δεν υπήρξε καμιά διαπραγμάτευση, ακόμη και όταν όλοι διαπιστώσαμε ότι η κατάσταση επιδεινώνεται με ραγδαίους ρυθμούς και οδυνηρά αποτελέσματα για την χώρα και την κοινωνία. Είναι όλα αυτά αποτέλεσμα ανικανότητας ή σκοπιμότητας; Ή και τα δυο μαζί;

Προς τι λοιπόν οι πολιτικοί θεατρινισμοί και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη στιγμή (ούτε καν περίοδο) για το μέλλον και την οικονομική βιωσιμότητα της χώρας. Ας συνειδητοποιήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται ότι είναι πρώτα απ’ όλα υπόλογοι στον ελληνικό λαό!

Posted in: Αποψεις