Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Μύθοι και αλήθειες για τα δακτυλικά αποτυπώματα

Έχετε δει ποτέ το CSI Miami; Είστε σίγουρος ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι τόσο εύκολη δουλειά;

Η μουσική άφθονη. Οι ηθοποιοί που υποδύονται τους τεχνικούς το λιγότερο φωτογενείς. Και η δουλειά τους γίνεται εύκολη με τελευταίας τεχνολογίας τεχνικό εξοπλισμό και υπολογιστές. Εισάγουν ένα δακτυλικό αποτύπωμα στη βάση δεδομένων του εργαστηρίου και σε λίγα λεπτά έχουν το αποτέλεσμα: Τη φωτογραφία του εγκληματία (και αυτή φωτογενής) μαζί με ένα σωρό άλλα προσωπικά δεδομένα. Και μετά διαφημιστικό διάλλειμα.



Αυτή είναι η πραγματικότητα ενός εγκληματολογικού εργαστηρίου όπως παρουσιάζεται στο CSI Miami ή σε ελεύθερη ελληνική μετάφραση στα «Ίχνη». Τεράστιες δόσεις τεχνολογίας προκειμένου να προχωράει απρόσκοπτα η πλοκή και να δουλεύει το σενάριο. Πρόκειται όμως για τεχνολογία ή για επιστημονική φαντασία;

Αυτό θα ήταν ένα επουσιώδες ερώτημα για οποιαδήποτε σειρά-ταινία αλλά όχι για σειρές αυτού του είδους που υποτίθεται προσπαθούν να μεταφέρουν την αθέατη πλευρά ενός εγκληματολογικού εργαστηρίου στους δέκτες μας. Και ως συνήθως η τηλεοπτική πραγματικότητα με την πραγματικότητα είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Η μεγάλη διαφορά είναι ότι στην τηλεόραση υπάρχει απόλυτη ηλεκτρονική ταύτιση μεταξύ δείγματος και υπόπτου όταν στην πραγματικότητα αυτό είναι ανθρώπινη δουλειά. Μόνο το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να αποφασίσει αν υπάρχει ταύτιση και για να γίνει αυτό ο τεχνικός πρέπει να ξέρει εκ των προτέρων τι ψάχνει κάτι. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται απλώς για δύο εικόνες που εμφανίζουν το ίδιο μοναδικό πρότυπο.

Η άλλη μεγάλη διαφορά είναι το αποτύπωμα καταχωρείται κατευθείαν στη βάση δεδομένων όταν στην πραγματικότητα χρειάζεται αρκετή επεξεργασία. Η εικόνα του αποτυπώματος τροποποιείται σε ειδικό πρόγραμμα προκειμένου να αφαιρεθούν σκουπίδια και θόρυβοι. Αν αυτό βήμα αυτό παραλειφθεί τότε η ακρίβεια της μεθόδου μειώνεται κατά 30 τοις εκατό.

Από την άλλη πλευρά, η βάση δεδομένων ενός εγκληματολογικού εργαστηρίου περιέχει πλήρη αποτυπώματα αλλά συνήθως στον τόπο ενός εγκλήματος ανακτώνται μόνο μερικά αποτυπώματα. Το σύστημα ταύτισης μπορεί να τα χρησιμοποιήσει μόνο αν έχουν μείνει τα 5χαρακτηριστικά σημεία. Εξαιτίας και άλλων αλλοιώσεων των αποτυπωμάτων η επιτυχία της ταύτισης, αν όλα γίνουν σωστά, είναι περίπου 26 τοις εκατό.

Τέλος η ανάκτηση δακτυλικών αποτυπωμάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό αν το υλικό είναι πορώδες (π.χ. χαρτί, κεραμικό) ή όχι (γυαλί, μέταλλο). Τα πορώδη υλικά επεξεργάζονται με χημικά που αντιδρούν με τον ιδρώτα και το σμήγμα για να εμφανιστεί το αποτύπωμα. Αντίθετα τα μη πορώδη υλικά μπαίνουν σε ένα θάλαμο με θερμή κόλλα, της οποίας οι ατμοί αντιδρούν με τα αποτυπώματα για να γίνουν ορατά.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More