Το alternative rock της εποχής
Η Αγγλία και οι Η.Π.Α. βρίσκονται κάτω από, θατσερική και ριγκανική κατοχή αντίστοιχα και οι νέοι της εποχής δυσανασχετούν. Νιώθουν εγκλωβισμένοι. Σε εποχές πιο συντηρητικές λοιπόν, όπως
τα μέσα των ‘80s, οι καιροί απαιτούν δραστικότερες λύσεις. Ένας κιθαρίστας απ’ το Μάντσεστερ, ο Johnny Marr, συναντάει τον πρόεδρο του βρετανικού φαν κλαμπ των New York Dolls, έναν περίεργο τύπο που συστήνεται με το επώνυμό του (Morrissey) και κυκλοφορεί με γλαδιόλες στην κωλότσεπη (ακόμη ένας φαν της κληρονομιάς του Oscar Wilde…) κι ακουστικό βαρηκοΐας στο αυτί -χωρίς να έχει καν πρόβλημα ακοής. Φτιάχνουν, χωρίς την προσθήκη κανενός synthesizer, τους Smiths, το πιο επιδραστικό μη-ηλεκτρονικό συγκρότημα της δεκαετίας του ’80 και αλλάζουν το πρόσωπο της εναλλακτικής μουσικής, όπως το ξέραμε μέχρι τότε.
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, οι κολεγιακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί αναδεικνύουν σε ήρωες της γενιάς τους τους R.E.M., μια άγνωστη μπάντα απ’ την Αθήνα της πολιτείας της Τζόρτζια, ενώ το ιρλανδικό αντίστοιχο τους ακούει στο όνομα U2, ένα new wave / post punk συγκρότημα, το οποίο, στηριγμένο στην υπέρμετρη φιλοδοξία του τραγουδιστή του, του Bono Vox (και μετέπειτα, σκέτο Bono), θα καταφέρει να βάλει την alternative μουσική στα μεγάλα σαλόνια της ροκ, εκεί που μέχρι πρότινος σύχναζαν μόνο «δεινοσαυρικές» μπάντες σαν τους Rolling Stones. Και οι τρεις προαναφερθέντες αφήνουν πίσω τους μια μουσική παρακαταθήκη την οποία δύσκολα άντεξαν στους ώμους τους οι επόμενες μουσικές γενιές: άλμπουμ όπως το «Queen Is Dead» των Smiths, το «Murmur» των R.E.M. και το «The Joshua Tree» των U2 θεωρούνται σήμερα, 20 και πλέον χρόνια μετά την κυκλοφορία τους, ως ορόσημα της σύγχρονης ροκ κουλτούρας.
ΑΟR (Adult Oriented Rock)
Αυτό το ροκ, στο οποίο, σε μια ύστερη φάση της καριέρας τους, εντάχθηκαν τόσο οι U2 όσο και οι R.E.M., ήταν εξαιρετικά δημοφιλές στις αχανείς αμερικανικές αρένες των 70 και βαλε χιλιάδων θεατών. Οι αρχές της δεκαετίας φέρνουν στο προσκήνιο μπάντες όπως οι Βoston, οι Styx, οι Foreigner, οι Journey, οι Toto, οι Aerosmith, oι Heart, οι Kansas, οι REO Speedwagon, οι Van Halen και οι Chicago, οι οποίες θα μείνουν στην ιστορία ως τρανότερα δείγματα του ήχου που ονομάστηκε ΑΟR (Adult Oriented Rock), Soft ή FM rock. Όλα όσα περιστρέφονται γύρω απ’ το μουσικό αυτό ιδίωμα ήταν γαργαντουανικών μεγεθών: το πλήθος του κόσμου, τα φουντωτά μαλλιά των τραγουδιστών, τα φαρδιά ρούχα, ακόμη και η διάρκεια των τραγουδιών. Ίσως για το λόγο αυτό να αποδείχτηκε τελικά εξαιρετικά βραχύβιο, όταν τελικά το «σκότωσε» η άφιξη του grunge στα τέλη των ‘80s και τις αρχές των ‘90s.
Μetal
Δίπλα σε αυτό αναδείχτηκαν και μεγάλα ονόματα της metal μουσικής, όπως οι Iron Maiden, οι Pantera, οι Sepultura, οι Megadeth και οι Metallica. Κατά κοινή ομολογία, τα ‘80s ήταν Η δεκαετία για το heavy metal, η περίοδος εκείνη κατά την οποία «έφτιαξε» το όνομά της κι ανέδειξε μπάντες όπως οι Maiden, με απήχηση τόσο σε σκληροπυρηνικά, όσο και σε λιγότερο metal ακροατήρια, τα οποία γοητεύθηκαν απ’ τα, εμφανώς pop, ακόρντα σπουδαίων άλμπουμ όπως το «Number Of The Beast» των τελευταίων. Κάτω απ’ το σκληρό, μεταλλικό περίβλημα, έχασκε ο βαθύτερος χαρακτήρας μιας ολόκληρης δεκαετίας που διψούσε για ποπ μουσική. Τους Guns n’ Roses που τους βάζουμε; Τους θεωρούμε μέταλ ή όχι; Το ντεμπούτο άλμπουμ τους, «Appetite For Destruction», «μετάλιζε» επικίνδυνα πάντως…
Ποπ
Η δεκαετία του ’80 είναι η δεκαετία των πρώτων βιντεοκλίπ, του μουσικού καναλιού MTV που μεταδίδει μουσικά βίντεο σε 24ωρη βάση και των ποπ ειδώλων που αναδείχτηκαν εξαιτίας αυτού: η Madonna, ο George Michael, ο Michael και η αδελφή του, η Janet Jackson, η Whitney Houston, ο Lionel Richie και ο Prince είναι οι άνθρωποι που, περισσότερο από πολιτικούς, διαμόρφωναν νεανικές συνειδήσεις και είχαν τη δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο, είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο. Κάποιοι απ’ αυτούς, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, τα κατάφεραν καλά, μένοντας στην επικαιρότητα για 25 χρόνια, όπως η Madonna. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Prince, φεύγουν κι επανέρχονται, στηριζόμενοι στις δάφνες του ένδοξου παρελθόντος τους, ενώ κάποιοι συνάδελφοι τους, έκαναν το μεγάλο μπαμ και μετά διαλύθηκαν όπως ένας πλανήτης Σούπερ Νόβα, αποδυναμωμένοι από την υπερέκθεση τους σε σκάνδαλα πάσης φύσεως, με ισχυρότερη απόδειξη την καριέρα του «Βασιλιά της Ποπ», του Michael Jackson.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου