1. Οβίδιος (43 π.Χ. - 17 μ.Χ)
O Ρωμαίος ποιητής Πόπλιος Οβίδιος Νάσων, γνωστότερος ως Οβίδιος, εξορίστηκες από τη Ρώμα με διαταγή του Αυτοκράτορα Αύγουστου.
Το ποίημα που φαίνεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση του Αυγούστου να εξορίσει τον ποιητή, είναι η "Ερωτική τέχνη", που δημοσιεύθηκε το 1 π.Χ. Το μήνυμα που περνούσε εκεί ο Οβίδιος στην πραγματικότητα υπονόμευε το επίσημο πρόγραμμα ηθικών μεταρρυθμίσεων που είχε υιοθετηθεί από τον Αύγουστο.
Ο Αύγουστος ήταν φίλος και υποστηρικτής του Οβίδιου ειδικά την περίοδο που έγραψε τις Μεταμορφώσεις, έργο που ήταν μεταγενέστερο των Ερωτικών Ελεγειών και της Ερωτικής Τέχνης. Οι ερευνητές σε διάφορες εποχές προσπάθησαν να εξηγήσουν αυτή τη στάση του Αυγούστου απέναντι στον Οβίδιο.
Άλλοι πιστεύουν πως ο Αύγουστος θέλησε να παγιώσει ένα ηθικό κλίμα τιμωρώντας τον ελευθεριάζοντα ποιητή, άλλοι, όμως, φρονούν ότι η αυτοκρατορική δυσμένεια ήταν πολιτικής φύσεως, γιατί ο Οβίδιος είχε ανάμειξη στους ανταγωνισμούς για τη διαδοχή του Αυγούστου.
2. Τζον Μίλτον (1608-1674)
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ο συγγραφέας του "Χαμένου Παράδεισου" δεν ήταν ένας μειλίχιος διανοούμενος αλλά στην πραγματικότητα η ζωή του ήταν αρκετά περιπετειώδης.
Οι περιπέτειες του ξεκινούν από την επανάσταση των Πουριτανών που οδήγησε στον αποκεφαλισμό του Κάρολου Ι το 1649 και την κατάληψη της εξουσίας. Ο Μίλτον ήταν ο ποιητής του κινήματος.
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας των Πουριτανών, ο Μίλτον διορίστηκε γραμματέας του Συμβουλίου Διακυβέρνησης.
Όταν όμως η κυβέρνηση τους κατέρρευσε το 1659, ο Μίλτον βρέθηκε στο στόχαστρο της νέας εξουσίας. Φυλακίστηκε από τον Οκτώβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1660 και μετά την αποφυλάκιση του έζησε σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Σε αυτή την περίοδο έγραψε και μερικά από τα πιο γνωστά έργα του όπως ο Χαμένος Παράδεισος (1667) και οι Αγωνιστές του Σάμσον (1671).
3. Μαρκήσιος ντε Σαντ (1740 - 1814)
Οι περιπέτειες του Μαρκήσιου Ντε Σαντ ξεκίνησαν το 1763, όταν και παντρεύτηκε με συνοικέσιο, την κόρη ενός δικαστικού με ισχυρές προσβάσεις στη βασιλική αυλή και άρχισε να πειραματίζεται με πόρνες.
Το πρώτο μεγάλο ερωτικό σκάνδαλο ήρθε πέντε χρόνια αργότερα που οδήγησε σε σύντομη φυλάκιση του.
Η σύναψη ερωτικής σχέσης με την κουνιάδα του εξόργισε την πεθερά του που εξασφάλισε βασιλική εντολή για τη σύλληψη του.
Καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκισης, απέδρασε, και φυλακίστηκε ξανά το 1777 και το 1784.
Στα χρόνια που πέρασε στη φυλακή συνέγραψε και τα περισσότερα από τα έργα του.
4. Βάτσλαβ Χάβελ (1936 - )
Ο Βάτσλαβ Χάβελ, πολιτικός, συγγραφέας και θεατρικός συγγραφές ήταν ο τελευταίος Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος Πρόεδρος της Τσεχίας.
Κατά τη διάρκεια του κουμουνιστικού καθεστώτος, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη λεγόμενη Άνοιξη της Πράγας του 1968 και τη Βελούδινη επανάσταση του 1989.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 φυλακίστηκε επανειλημμένα για έργα που επέκριναν το κουμουνιστικό καθεστώς στην τότε Τσεχοσλοβακία.
Το ίδιο συνέβη και το 1989. Μέσα στη φυλακή συνέχισε να γράφει θεατρικά, ποιήματα και εκθέσεις που κέρδισαν διεθνή βραβεία.
Με την αποφυλάκιση του το Μάιο του 1989, βοήθησε στη δημιουργία του δημοφιλούς κινήματος της Βελούδινης Επανάστασης. Ο Χάβελ έγινε η κεντρική μορφή του κινήματος και σε διάφορες περιστάσεις βρέθηκε να μιλάει σε πλήθη ενός εκατομμυρίου. Με το τέλος της κομμουνιστικής περιόδου εξελέγη Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και λίγο αργότερα μετά τη διάλυση της τελευταίας, πρόεδρος της Τσεχίας.
5. Σάλμαν Ρούσντι (1947 - )
Το 1989, ο Ινδός συγγραφέας Σάλμαν Ρούσντι δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο «Σατανικοί Στίχοι». Και από τότε έγινε κόκκινο πανί για ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο.
Η θεοκρατική Ιρανική κυβέρνηση του Αγιατολάχ Χομεϊνί, θεματοφύλακας των παραδόσεων και των ηθών του μουσουλματνισμού το θεώρησε βλάσφημο και αποφάσισε ότι ο συγγραφέας του θα πρέπει να εξοντωθεί.
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ο Χομεϊνί εξέδωσε εντολή θανάτου που ανάγκασε το Ρούσντι να περάσει αρκετά χρόνια μακριά από τη δημόσια ζωή.
Με το θάνατο του Χομεϊνί και την αλλαγή στα πολιτικά πράγματα του Ιράν, άρχισε να κάνει δημόσιες εμφανίσεις.
6. Μαρία Έλενα Κρουζ Βαρέλα (1953 - )
Αν και αυτοδίδακτη, η Μαρία Βαρέλα ήταν η νικήτρια του Εθνικού Βραβείου Ποίησης της Κούβας το 1989.
Η ζωή της όμως άλλαξε δραματικά το 1991, όταν μαζί με άλλους 9 συγγραφείς έγραψε μια επιστολή στο Φιντέλ Κάστρο ζητώντας μεταρρυθμίσεις, εκλογές και απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Αμέσως έγινε στόχος της κυβέρνησης και κατηγορήθηκε ως πράκτορας των ΗΠΑ.
Λίγο αργότερα, μια ομάδα της αστυνομίας εισέβαλλε στο σπίτι που ζούσε με το σύζυγο και τα παιδιά της.
Αφού την έσυρα στο δρόμο από τα μαλλιά, την ανάγκασαν να φάει μερικά από τα έργα της τη φυλάκισαν, την ξυλοκόπησαν και την υποχρέωσαν σε νηστεία. Απελευθερώθηκε το 1994 και από τότε ζει στο Πουέρτο Ρίκο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου